KËTU ne gjejmë një letër kanunore që i është kushtuar, kryesisht, jo vetëm një personi të vetëm, por dikujt të gjinisë së butë. Dhe përse jo dikujt të asaj gjinie? Në shpengimin, privilegjin dhe dinjitetin e ungjillit, nuk ka as mashkull as femër; ata të dy janë një në Jezu Krishtin.

KËTU ne gjejmë një letër kanunore që i është kushtuar, kryesisht, jo vetëm një personi të vetëm, por dikujt të gjinisë së butë. Dhe përse jo dikujt të asaj gjinie? Në shpengimin, privilegjin dhe dinjitetin e ungjillit, nuk ka as mashkull as femër; ata të dy janë një në Jezu Krishtin. Vetë Zoti ynë la vaktin e Tij, për të biseduar me gruan nga Samaria, për t’i treguar asaj burimin e jetës; dhe, kur pothuajse ishte duke dhënë frymë në kryq, Ai me buzët duke vdekur i lë amanet dishepullit të Tij të dashur kujdesin për mamanë e Tij të bekuar, dhe në këtë mënyrë e mëson atë të respektojë dishepujt femra në të ardhmen. Ishte e njëjta gjini ajo së cilës Zoti ynë zgjodhi t’i shfaqej të parës pas kthimit nga varri, dhe me anë të saj t’i dërgonte lajmin e ringjalljes së Tij këtij apostulli dhe apostujve të tjerë; dhe ne më pas gjejmë një Priskilë të zellshme duke u sjellë shumë mirë në garën e krishterë, dhe veçanërisht në ca shërbim të rrezikshëm ndaj apostullit Pal, saqë ajo jo vetëm është përmendur para bashkëshortit të saj, asaj si edhe atij, jo vetëm apostulli, por gjithashtu mbarë kishat e johebrenjve, ishin gati t’i kthenin mirënjohjet e tyre. Nuk është çudi, pra, që një heroinë në fenë e krishterë, e nderuar nga providenca hyjnore, dhe e spikatur nga hiri hyjnor, duhet të madhërohet gjithashtu nga një letër apostolike.

Këtu apostulli përshëndet një zonjë të nderuar dhe fëmijët e saj, var. 1-3. Ai u rekomandon atyre besim dhe dashuri, var. 5, 6; i paralajmëron për mashtruesit (var. 7) dhe që të shqyrtojnë me kujdes veten e tyre, var. 8; i mëson se si t’i trajtojnë ata që nuk sjellin doktrinën e Krishtit, var. 10, 11; dhe duke i lënë gjërat e tjera për t’i diskutuar personalisht me ta, ai e mbyll letrën, var. 12, 13.